Gezondheid- Testen Ouders
Voordat we met een hond willen fokken, moeten we zorgen dat de honden op de meest erfelijke aandoeningen zijn getest. Ook als toekomstige puppyeigenaar is het ook wel handig om dit door te lezen. Deze erfelijke afwijkingen komen namelijk vaak voor bij de Labradors en Witte Herders. Let op! Dit betekend niet wanneer de ouderdieren zijn getest dat de pups het nooit kunnen krijgen. Dit denken vele mensen, maar dat is dus niet waar.
De honden worden getest zodat genetisch de kans wordt verkleind, maar er is altijd een kleine kans dat ze het wel kunnen krijgen. Sommige afwijkingen zijn ook meerdere factoren afhankelijk en niet volledig met een DNA- test te controleren. Maar met deze test, hebben wij als fokker, de genetische achtergrond zo gezond mogelijk proberen te houden. Voor Labradors zijn de HD, ED en ECVO- ogen test verplicht. De Witte Herders moeten getest worden op HD, ED, MDR1-gen en DM test. De Labradors testen we eigenlijk altijd nog op andere erfelijke afwijkingen zoals EIC, HNPK, PRA enz. Bij de meeste honden kan je het resultaat van de standaard erfelijke afwijkingen op de stamboom aflezen. Wanneer de ouders niet via raad van beheer zijn gekeurd, is dit op een los certificaat af te lezen.
Hieronder kan je lezen wat welke afwijking inhoudt en hoe je het certificaat hiervan kan aflezen.
Heupdysplasie (HD)
Heupdysplasie is een aandoening waar er slijtage aan de heupgewrichten optreedt. Vaak past het heupgewricht niet goed meer in de heupkom. ( zie onderstaande foto)
HD kan van verschillende factoren afhangen namelijk :
- Erfelijkheid- Wanneer de ouders beide Heupdysplasie hebben is de kans groot dat de pup het ook op latere leeftijd krijgt.
- Voeding- Voeding wat te energierijk is waar door de pups (te snel) groeien, kan een factor zijn. Dit bevordert de ontwikkeling van de heupdysplasie, wat we dus willen voorkomen.
- Beweging- Overbelasting dus teveel beweging kan een factor zijn, of juist verkeerde bewegingen laten maken (continu in en uit de auto laten springen of continu de trap op en af laten lopen)
De symptomen van Heupdysplasie zijn: zwalken van de achterkant, pijn bij opstaan en om deze redenen willen ze vaak niet meer lopen, springen of klimmen. Zeer afhankelijk van de situatie en de leeftijd van de hond zijn er meerdere oplossingen mogelijk. Zo zijn er bepaalde heupoperaties mogelijk, maar ook andere mogelijkheden: een aanpassing van het dieet, toevoegen van supplementen in het dieet, medicijnen die pijn verlichtend en ontstekingsremmend zijn, rust of een nieuwe traject van spieropbouw. Omdat we dit natuurlijk willen voorkomen, wordt ook altijd aangeraden. Rustig aan te doen met een pup!.
Elleboogdysplasie (ED)
Elleboogdysplasie is een verzamelnaam voor meerdere aandoeningen rondom de elleboog:
· LPA- Uitstulping van de ellepijp.
· LPCM- Een klein stukje van de ellepijp is los, waardoor er irritatie kan ontstaan
· OCD- Erfelijke kraakbeenziekte.
· Incongruentie – De ellepijp en spaakbeen groeien niet even snel, waardoor het (tijdelijk) niet past.
· Artrose
Soms komt dit door een trauma, maar vaak is er een erfelijke reden voor dit soort aandoeningen.
Elleboogdysplasie is grotendeels erfelijk bepaald. Vooral snelgroeiende rassen kunnen last hebben van elleboogdysplasie. Groeisnelheid, voersamenstelling en beweging beïnvloeden voor een belangrijk deel in welke mate een hond met de erfelijke aanleg voor ED daadwerkelijk elleboogdysplasie ontwikkelt.
Honden kunnen al klachten krijgen als ze vijf - zes maanden oud zijn. De behandeling van Elleboogdysplasie is ook per situatie anders, vaak zal het bestaan uit een operatie of pijn verlichtende medicijnen zijn.
Uitslag betekenis certificaat.
Onze ouderdieren worden op HD en ED op 1-jarige leeftijd voor gekeurd, door middel van een röntgenfoto. Op de HD uitslag staat een bepaalde norbergwaarde, dit is als het ware een indicatie voor de kwaliteit van het heupgewricht. Hoe hoger de waarde, hoe dieper het bovenbeen in de heupkom zit. Hier dieper hij in de kom zit, hoe minder kans er is op afwijkingen.
Bij een normaal heupgewricht ligt de Norbergwaarde vaak tussen de 30 en 40. Een hond met een lage Norbergwaarde heeft ondiepe heupkommen en/of een slechte aansluiting van de gewrichtsdelen en kan vaak niet meer de hoogste score HD(A) halen.
I. HD A - geen botafwijkingen
II. HD B - zeer lichte botafwijkingen
III. HD C - lichte botafwijkingen
IV. HD D - ernstige botafwijkingen
Bij de ED uitslag is duidelijk te zien of de hond Vrij of Niet Vrij is een goede uitslag ziet er dan ook zo uit:
ECVO Ogen test- Labradors
De ECVO ogen test is een speciaal oogonderzoek naar erfelijke oogziekten bij honden. Er word onderzoek gedaan naar afwijkingen zoals: entropion, staar en ectropion. Onze labradors worden hier om de 2 jaar op getest op te kijken dat er niks ontwikkeld. Deze test wordt bij een speciale oogarts in Vught uitgevoerd, de honden krijgen een zalfje in hun ogen waardoor hun pupillen heel groot worden. Zodat de dierenarts dit nog beter kan bekijken. Over het algemeen is dit voor ons de meeste spannende test, dit is namelijk een redelijk streng onderzoek.
Uitslag ECVO-oogonderzoek hond
Direct na het onderzoek is de uitslag bekend. Hierbij zijn drie uitslagen mogelijk:
1. Uw hond is ‘vrij’. Dat betekent dat er geen verschijnselen van oogziektes zijn gevonden.
2. Uw hond is ‘niet vrij'. In dit geval zijn er aanwijzingen gevonden die op een oogziekte wijzen.
3. De uitslag is ‘onbeslist'. Er zijn kleine afwijkingen in het oog gevonden, maar het is nog niet duidelijk of dit te maken heeft met een oogziekte. De dierenarts geeft in dit geval aan wanneer er een tweede keer een onderzoek moet worden gedaan.
Zoals de zien is op de bovenstaande afbeelding zie je per onderdeel dat de hond "Vrij" is verklaard. Dit is een redelijk groot formulier om af te lezen. Als je het niet goed begrijpt hoe je het moet lezen, leggen we dit maar al te graag uit.
HNPK- test Labradors
De HNPK test is bij al onze labradors standaard gedaan. HNPK is een ziekte waardoor de hond een droge tot chronische ontsteking van de neus kan krijgen. De test hoeft maar een x in de hond zijn leven gedaan te worden. Deze DNA- test laten we via een ander bedrijf doen, hier krijgen we dus geen raad van beheer certificaat van. Let hierbij dus altijd op de chipnummers en gegevens die bovenaan de uitslag te vinden zijn.
Bij de uitslag van deze DNA test, zijn er drie uitslagen mogelijk:
VRIJ(NORMAAL)- DRAGER- LIJDER
Een hond die vrij is, heeft de ziekte niet en kan de genetische afwijkingen ook niet doorgeven aan zijn nakomelingen. Een drager heeft één gezond en één ziek gen. In dit geval is de hond niet ziek, maar kan hij de ziekte wel doorgeven. Een lijder heeft twee afwijkende genen en kan de ziekte zelf krijgen, een lijder geeft de ziekte altijd door aan zijn kinderen.
Zolang de hond drager is en wordt gekruist met een hond die vrij is, kunnen de pups wel drager worden van deze ziekte maar hier niet ziek van worden.
PRA- Labradors
PRA is een netvliesafwijking die bij veel rassen voorkomt en tot blindheid kan leiden. De honden worden hier op getest via de ECVO test, maar ook door een DNA test. Zo kunnen we zien of honden hier genetisch vrij van is.
Ook hier zijn weer drie uitslagen voor mogelijk: VRIJ (normaal), DRAGER of LIJDER.
Een hond die vrij is, heeft de ziekte niet en kan de genetische afwijkingen ook niet doorgeven aan zijn nakomelingen. Een drager heeft één gezond en één ziek gen. In dit geval is de hond vaak niet ziek, maar kan hij de ziekte wel doorgeven. Een lijder heeft twee afwijkende genen en kan de ziekte zelf krijgen, een lijder geeft de ziekte altijd door aan zijn kinderen.
Zolang de hond drager is en wordt gekruist met een hond die vrij is, kunnen de pups wel drager worden van deze ziekte maar hier niet ziek van worden.
EIC -EXCERSICE INDUCED COLLAPSE - Labradors
Dit is een aandoening waarbij de Labrador Retrievers tijdens intensieve beweging ineens instabiel kunnen worden en een soort verlamming kunnen vertonen. Je kan het zien als een vorm van epilepsie.
Ook hier zijn weer drie uitslagen voor mogelijk: VRIJ (normaal), DRAGER of LIJDER.
Een hond die vrij is, heeft de ziekte niet en kan de genetische afwijkingen ook niet doorgeven aan zijn nakomelingen. Een drager heeft één gezond en één ziek gen. In dit geval is de hond vaak niet ziek, maar kan hij de ziekte wel doorgeven. Een lijder heeft twee afwijkende genen en kan de ziekte zelf krijgen, een lijder geeft de ziekte altijd door aan zijn kinderen.
Zolang de hond drager is en wordt gekruist met een hond die vrij is, kunnen de pups wel drager worden van deze ziekte maar hier niet ziek van worden.
MDR1- Multi Drug Resistance -Witte Herders
MDR1 is een dna test, waarbij onderzoek wordt gedaan of de herders een bepaald gen hebben in hun dna. Wanneer de hond dit niet heeft kan hij een stuk gevoeliger zijn tegen allerlei medicijnen, het is daarom ook erg belangrijk voor de dierenarts om te weten. Er wordt via onderzoek gekeken of ze over dit gen beschikken of eventueel een kapot gen hebben die dit dus juist niet heeft.
De MDR1 DNA-test geeft drie mogelijke resultaten:
- Uw hond is vrij of Normaal(heeft twee gezonde genen). De hond zal bij gebruik van risico-geneesmiddelen geen overgevoeligheidsreacties krijgen en, minstens zo belangrijk, kan de afwijking niet doorgeven aan de volgende generatie.
- Uw hond is drager (heeft één gezond gen en een defect gen). De hond zal het foute gen aan de helft van zijn nakomelingen doorgeven. Dragers kunnen vergiftigingsverschijnselen krijgen bij een aantal geneesmiddelen.
- Uw hond is lijder (heeft dus twee defecte genen). Lijders geven het afwijkende gen door aan al hun nakomelingen in de volgende generatie en krijgen vergiftigingsverschijnselen bij toediening van risico-geneesmiddelen. Het zijn de dieren die de overgevoeligheidsreacties in ernstige mate vertonen.
Het resultaat van een goede uitslag ziet er dan ook zo uit . (incl gegevens)
<-
DM ( Degeneratieve Myelopathie) -Witte Herder
DM is een erfelijke verlammingsziekte van het ruggenmerg, vergelijkbaar bij mensen als MS/ ALS. De honden worden hier via hun dna op getest.
De DM DNA-test geeft drie mogelijke resultaten:
- Een hond die vrij is, heeft de ziekte niet en kan de genetische afwijkingen ook niet doorgeven aan zijn nakomelingen.
-Een drager heeft één gezond en één ziek gen. In dit geval is de hond vaak niet ziek, maar kan hij de ziekte wel doorgeven.
-Een lijder heeft twee afwijkende genen en kan de ziekte zelf krijgen, een lijder geeft de ziekte altijd door aan zijn kinderen. Zolang de hond drager is en wordt gekruist met een hond die vrij is, kunnen de pups wel drager worden van deze ziekte maar hier niet ziek van worden.
Het resultaat van DM is hetzelfde af te lezen als de Mdr1 test.